BERLIJN EN OMSTREKEN vacantie Minke en Rob Go to the Pictures


watervallied , waterfall song

Rob visits Ghent

English Summary: from Thursday February 26 until Saturday 28 I stayed with friend Minke in the Belgian city of Ghent to consult the hepatologist prof. C. about the possibility of liver transplantation, a matter which I have to envisage if I aspire to reach the age of the very strong. Prof. C, practising in one of the grey concrete huge buildings of the University Hospital, didn't reject my case and will discuss it in her team; a next appointment is on March 19. After that we visited the beautifull center of Ghent, the Saint Baaf cathedral with it's altar piece 'The Lamb of God' by Jan and Hubert van Eyck and we strolled along the river Leie with it's beautifull 16th and 17th century houses alongside. We enjoyed the Belgian cuisine in some nice restaurants. Today I remembered the title of the song about Ghent, which I sung as a kid in primary school: 'Klokke Roeland' about the famous Ghent watchtower, called Belfort.

Donderdag 26 februari samen met vriendin Minke vertrokken naar Gent, waar ik de volgende ochtend, vrijdag de zeventwinstigste, een consult had met hepatoloog prof. C. over de mogelijkheden van levertransplantatie, want ja daar moet ik toch ernstig rekening mee houden wil ik de honderdentwintig bereiken.
Dus die vrijdagochtend met mijn lieve metgezellin op weg naar het Universitair Ziekenhuis, een enorm complex van niet echt vrolijke hoogbouwkolossen aan de De Pintelaan. Gelukkig had ik de brief van het AMC plus CD-rom met scanfoto's net op tijd toegezonden gekregen.
Prof. C. was een charmante, zakelijke maar ook aandachtige en menselijke vlaamse dame, die in amper twintig minuten de zaak afhandelde in die zin, dat ze de essentie van mijn casus tot zich nam, mij te kennen gaf dat zij de zaak in het team zou bespreken en mij uitnodigde voor een volgend gesprek op donderdag 19 maart. Ik was allang blij dat ze niet meteen nee zei.

De middag hebben wij een stadswandeling gemaakt door het centrum van Gent, een vriendelijke stad met grootsteedse uitstraling, een prachtig centrum aan de rivier de Leie, waarvan onderstaande foto's getuigen.
We zijn in de Sint Baaf kathedraal geweest, waar we het zwaar bewaakte "Het lam Gods" van de gebroeders van Eyck hebben aanschouwd.

En natuurlijk hebben we lekker gegeten, donderdag in Café Parti (moderne inrichting en cuisine) aan het Koningin Maria Hendrikaplein en vrijdagavond aan hetzelfde plein in het idealistische ecobiologische alternatieve eethuis "Lekker Gec", prima altenatieve pot, bereid en geserveerd met medewerking van vele vrijwilligers, sommigen in het kader van wat een van hen noemde 'resocialisatie'.

Intussen zoemde in mijn achterhoofd steeds vaag een lied over Gent, dat ik op de lagere school tijdens het zanguur vaak zong, hoe ging dat ook al weer? Een goede vriendin die vandaag aan de telefoon mijn Gentse verhaal aanhooorde zong het meteen voor: "Boven Gent rijst etc", het lied Klokke Roeland, door Alfred Rodenbach gedicht op de Belfort toren aan de Korenmarkt, met het beroemde refrein:
Tril in uw graf, tril Gentse helden
Gij, Jan Hyoens, gij, Artevelden
Mijn naam is Roeland, ik kleppe brand
En luide storm in Vlaanderland

Minke voor de Graslei


Rob vraagt zich af

Chanoekerst

Rob lights the Hanukkah candles

Dinner at Ab's; from l to r Ab, Karel, Minke, Irene

Rob, Karel, Minke, Irene at x-mas dinner 08

Rob at the "Oud en Nieuw' party in his apartment. He is playing on a guitar of 30.000 dollar, owned by one of the guests who is a professional guitar player

Two gems Hetty sent, an oldie and a new one

"Andrew Ketel posted a wonderful foto his father found of Tante Grie and Elly, not sure of the date or the occasion of the foto. Isn't this wonderful??
From the age of Elly and the dress, we are thinking it is shortly after the war. Perhaps when the Dutch government allowed the guardianship of mom to Tante Grie." Hetty writes. Two beautiful women, one a typical Dutch country woman, the other a beautiful Jewish girl. Notice what a relief it is they don't laugh, as almost any picture seems to require nowadays. The pictures reflects a serious notion of: our fates are from now on tied together.


new world citizen: Dylan James, born to Calvin and Kim

people and pinguins

lady Irene at the dinner table

left Ab and along with the clock youth friend Herman, Irene, friend of Rob Minke, Rob, Paul Hoofdman, son of goed friends of Irene's parents, his wife Wil

same table Minke and Rob smile to the phorographer

Verjaardag/birthday of Irene


Irene with 60 roses offered by husbamnd Karel, who made also the photo

The big festivities are yet to come but a select company gathered 'chez Irene's ' , the complete branch of George sr Cassuto and Max Cassuto came together, a real family 'kumpulan', a rare event these days and of course the Ernest branch was dearly missed... Presents were given and shmoozing filled the air and you may guess wat the menu offered.... Indonesian food, rijsttafel, of course (Jewish: nashi). Here are some pics and below a song made by Rob for this occasion.


Irene sided by Bas (partner to Leonore) and Leonore, daughter of Ab

father and son (Ab and Rogier)

George's offspring Carine, Michiel and David

Carine, Marloes and Roger

Karel made also some nice photo's:

the whole mishpoche gathered on the porch: l to l to r, carine, Hanneke, rogier, Rob, Marcel, Leonore, David, Ab, Marloes, Irene, Bas (only his crown)


Rob sings his song to Irene

lied voor Irene/song for Irene

Irene zestig/ Irene sixty
op de wijs van Moskouse avonden (podmoskownyje wjétsjera)

Dag mijn lieve zus van de Pinaskaai
geboren onder ’t teken de leeuw
zestig jaar gelee, op de eerste helft
van die roerige vorige eeuw 2x

De familie had maar net ’t vege lijf gered
maar nu kwam vrede shaloom en Ireen;
je groeide op met Rob, met mam en Ab en Pap,
stond je vrouwje soms wel wat alleen 2x

’t Was niet altijd rozengeur maneschijn
lief en leed dat kleurt ons verhaal;
maar nu is het tijd voor lief, zoals Ireen is geen!
Boven water staat dat als een … paal. 2x

Zilver was je werk, goud dat is je hart,
je parel dat is Karel je man.
Rozen in je tuin, de maan schijnt door je boom,
het lot schenkt voorspoed uit haar kan 2x

Dag mijn lieve zus van de Pinaskaai
kwiek als ’n vlinder, sterk als een leeuw.
Je krijgt van mij een kus en een teedre aai,
mazzeltov op weg in deze eeuw 2x

Hello!

I am sending you this link in the hopes you'd enjoy seeing pictures of a Cassutto gathering at Hetty's on July 26. The pictures live on my Facebook account, but you should be able to access them here:

http://www.facebook.com/album.php?aid=48954&l=4d59c&id=744279992

Facebook account holders can also see videos of this visit at my Facebook page.

Let me know if it works!

Enjoy!

George

Hanneke recovering

I have just returned from a short trip to France and have talked to my mother over the phone that she picked up in her own house! Carine brought her back from her friends house last Saturday. She was looking forward to going home again. She is still a bit tired but what do you expect considering that she is actually still recovering from the heart surgery in November. So she is taking it easy but definitely on the way back. The best news maybe is that it wasn't cancer after all but another sort of tumor. She was really relieved knowing there is nothing to stay worried about.

David mailed:
Tante Hanneke is in hospital again. A few weeks ago the doctors diagnosed a cancer in one of her kidneys. It did not seem to have spread and may have been there for quite a while. But they did not want to wait longer so two days ago they removed the kidney. The operation went very well. They nowadays only have to make a few small incisions to remove the things. Unfortunately she again had a complication. This time she had a klaplong. It sounds like Indonesian food buit it means one of her lungs "collapsed". The have "inflated " it again but they had to insert some drains into her chest. Hopefully tomorrow they will remove the drain that is bugging her the most. The fact she is connected to the tubes also means she cannot turn and this is causing some muscle pain as well.

June 8 2008

Rob, May 8

karel en Irene in Berlijn

I+K in Berlijn, april/mei 2008

Schuin tegenover ons appartement in de Wilhelmstrasse in Berlijn koop je in de supermarkt heerlijk zoete “ Tradizionale San Mazzo” minitomaten uit Nederland, terwijl die bij ons niet te koop zijn. De Hollandse zijn bij ons meestal smakeloos en zuur, daarom kopen we meestal bij Albert Heijn van die kleine sappige uit Israel. Lekker voor op brood.

Het appartementencomplex ( en andere in deze straat) hebben de Ossies begin jaren tachtig gebouwd op de resten van de bunkers en de regeringsgebouwen van de nationaalsocialisten. Echte Oost-Duitse systeembouw met kieren in de buitenwanden, zodat de mussen er uitstekend in kunnen nestelen. Sinds een jaar of twee staan er in de Wilhelmstrasse informatieborden waarop je kunt lezen welk gebouw er stond en welke nazibonzen er vertoefden. Wij zaten precies boven de bunker waar Hitler in 1945 zelfmoord heeft gepleegd. Even verderop nog zo’n appartementencomplex, gebouwd op de bunker van Goebbels met daarachter het Holocaust Mahnmahl, ontworpen door Peter Eisenman, 2711 blokken beton die op een oppervlakte van zeker drie voetbalvelden staan. Volgens de reisgids heeft het bedrijf dat het beton van een antigraffitilaag voorzag, tijdens WO2 Zyklon B geproduceerd. Op het “Besucherordnung fur das Stelenfeld”, een plaat in de grond, staat bij “Nicht gestattet ist” onder andere: das Rauchen, der Genuss alkoholischer Getränke und Grillen”. Aan de oost(?)kant van het monument kun je op terrassen versnaperingen gebruiken…

In de buurt van het Holocaust monument staat het monument voor de vervolgde homo’s. Het monument voor de volkerenmoord op de Sinti en de Roma is in aanbouw. Alsof het onderscheid dat de nazileer maakte, nog steeds voortleeft in de verschillende monumenten…
Als je de Wilhelmstrasse in noordelijke richting volgt, kom je bij de Engelse ambassade, een modern gebouw dat net in het oude Oost-Duitse deel staat, dan loop je zo via Unter den Linden naar de Amerikaanse ambassade, nu een zwaarbewaakt fort. Zou het toeval zijn, dat deze ambassades net op die plek zijn gebouwd?

De geschiedenis laat zich bijna op elke plek voelen. Soms zie je in de stoep voor de huizen waar vroeger joden hebben gewoond, vierkante koperen herinneringsplaatjes met daarop de naam en het jaartal van deportatie en de plaats waar ze zijn vermoord. Op de permanente tentoonstelling in het huis van de Wannseeconferentie, een rustieke plek buiten Berlijn, lees je over de georganiseerde uitroeiing. Zie www.ghwk.de
Ook onder de grond kun je tegenwoordig een kijkje nemen. Via www.berlinerunterwelten.de lees je wat een grote club van vrijwilligers voor elkaar heeft gekregen.
De Reichstag met de bekende koepel, zie www.bundestag.de, op het Museuminsel het Pergamonmuseum en park Sanssouci in Potsdam zijn zeker de moeite waard,

Veel indruk maakte op ons het Jüdisches Museum met name “Shalechet” van Menashe Kadishman, op de vloer liggen duizenden ronde ijzeren gezichten met open monden.
Het door de geallieerden platgebombardeerde Berlijn is door de splitsing van na de oorlog en de bouw van de muur een stad met twee gezichten. Het oude Oost-Berlijn staat vol met troosteloze communistische gebouwen, ze lopen daar echt zestig jaar achter met de architectuur. In rap tempo verandert dat. Bouwputten te over. Potzdamer Platz met o.a. het Sony Center is nu in een nieuw jasje gestoken. Zie www.potsdamerplatz.de
Het West-Berlijnse deel is veel luxer opgezet, kijk maar eens op de delicatessenafdeling van het KaDeWe: www.kadewe-berlin.de.
Zou je al ergens kleine Israëlische tomaatjes kunnen kopen?

K+I mei 2008

Zoekplaatje, Potsdammerplatz

Shalechet

Brandenburger Tor

injustice Opa (follow up)

Dear family,

The following answer from mr. Fasseur I received today, in which he acknowledges, that the indictment of plagiary, mentioned in his Indology book on (grast)grandfather Is. Cassutto, was unjustified.
In a following edition he will rectify it. Though it is rather unsatisfactory, that this new edition is not likely to appear, as the book is real specialistbusiness.
Shall we leave it at there? Well, anyway it is in some degree a kind of satisfaction which hopefully will in some way reach the souls of those once involved in this affair, especially Opa ...

liefs van Rob

--------------------------------------------------------------------------------

Geachte heer Cassutto,

PROF. MR C. FASSEUR

30 maart 2008

Met belangstelling nam ik kennis van Uw brief van 17 maart 2008, met bijlagen, waarin U ingaat op het aan Uw grootvader toegeschreven plagiaat dat leidde tot zijn ontslag in 1936 aan de Utrechtse universiteit. Uiteraard ben ik na kennisneming van de stukken die U mij zond gaarne bereid in een toekomstige herdruk van mijn uit 1993 daterende boek De Indologen (als het ooit zover nog eens komt) de passage, waarin Uw grootvader ter sprake komt, in een meer genuanceerde richting te herzien. De Utrechtse Universiteit lijkt hem inderdaad niet erg netjes te hebben behandeld, al maak ik daarbij het voorbehoud dat ik het rapport van de Wetenschappelijke Raad die als curatorium van Cassutto' s leerstoel diende, niet heb gelezen en dus nog niet alle argumenten pro en contra heb gezien. Dat neemt niet weg dat uit de stukken die U mij zond wel duidelijk wordt dat de beschuldiging van plagiaat lichtvaardig is geweest. Bij een herschrijving van de tekst zal ik de door U gezonden gegevens daarin betrekken.

Met vriendelijke groeten,

signed Cees Fasseur

an injustice to our (great)grandfather

The folowing letter below has been sent today to historian and author Cees Fasseur. It deals with Opa and the painful event of 1936, about which you may have read earlier here. It's a long time ago, but it feels right that an injustice to our (great)grandfather should have been signalled in order to be rectified.

Nijmegen, 17 maart 2008
aan: de heer mr. C. Fasseur

betr.: vermelding prof. Is. H. Cassutto in “De Indologen”

bijlagen: fotocopie Utr. Nieuwsblad; fotocopie brief prof. Geyl; brief dr. Broeyer.

Geachte heer Fasseur,

In uw boek ‘de Indologen’ komt de joodse prof. I.H. Cassutto twee keer voor met een korte vermelding.
pag. 433:
“Het adatrecht werd in 1934 toevertrouwd aan de gewezen leraar van een OSVIA I.H. Cassutto (1885-1955). In 1936 moest hij echter smadelijk de aftocht blazen. toen hij door de Bataviase hoogleraar in het adatrecht B. ter Haar (1892-1941), een discipel van Van Vollenhoven, beschuldigd werd van plagiaat, het schaamteloos naschrijven van het werk van anderen, grove onkunde en dergelijke. Colenbrander was dan in 1933 in Leiden veel coulanter behandeld, toen hij met evenveel recht van hetzelfde vergrijp was beschuldigd.”

Voorts wordt Cassutto aan het slot van p. 465 nog als ‘plagiaris’ vermeld in een beschrijving van de discussies vlak na de oorlog over de heroprichting van de indologische faculteiten.

Graag wil ik – de kleinzoon van prof. Cassutto - er bij u op aandringen, deze passages over het vermeende plagiaat van Cassutto te herzien in een meer genuanceerde richting en hen te plaatsen in de context van de toenmalige controversen tussen de Leidse en de Utrechtse indologische faculteiten.

Ik refereer aan een artikel in het Utrechts Nieuwsblad van 26 november 1936, waarin over ‘de zaak Cassutto’ wordt geschreven en waar aan de persoon en aan de zaak meer recht wordt gedaan.
Gesignaleerd worden de extreem grievende en laatdunkende termen, waarin de professoren Ter Haar (Batavia) en Holleman (Leiden) de schrijver van de “Handleiding tot de studie van het adatrecht van Nederlandsch Indië” beschuldigden van plagiaat. De schrijver van het artikel stelt, “dat hij de overtuiging niet van zich af kan zetten, dat de afkeer die de ‘Leidsche’ studierichting heeft van de ‘Utrechtse’ het decor vormt waartegen het ‘geval’- Cassutto gezien en begrepen dient te worden.
Het geschrift van Ter Haar-Holleman wekt de indruk alsof het bij Cassutto ging om een waardeloze, onwetenschappelijke, prestatieloze hoogleraar. De verdiensten van Cassutto staan echter buiten kijf, gezien zijn carrière in het toenmalig Ned. Indië en zijn overige publicaties, die ook door iemand als Van Vollenhoven werden gebruikt.
Cassutto's verdiensten komen bovendien tot uiting door het eervol ontslag dat hij heeft gekregen. ..... "op zijn verzoek door het college van curatoren van het Fonds ten behoeve van Indologische studiën aan de Rijksuniversiteit te Utrecht eervol ontslag (is) verleend als bijzonder hoogleraar vanwege dat fonds, zulks met ingang van 1 october 1937" ( citaat uit: Het Vaderland, maandag 11 januari 1937- Avondblad B)

Heeft Cassutto dan in dat Adatrecht-boek helemaal geen fouten begaan? De journalist van het Utrechts Nieuwsblad stelt, dat inderdaad fouten zijn begaan; dat het boek kennelijk in geforceerd tempo is geschreven; dat met name de citering van Van Vollenhove vollediger had moeten zijn; dat meer expressis verbis het boek gepresenteerd had kunnen worden als speciaal voor de eigen studenten geschreven, e.d. Dit alles wijst op fouten, maar niet op kwade trouw, wat aan het slot van hun tirade Ter Haar en Holleman ook erkennen; des te merkwaardiger is hun gebrek aan enig redelijk en uitgebalanceerd oordeel, hun rabiate formulering, hetgeen de schrijver van het krantenartikel tot de overtuiging brengt dat de vete tussen Leiden en Utrecht hier achter zit.
Ik kan u de lezing van dit artikel uit het Utrechts Nieuwsblad van harte aanbevelen. Het is vermoedelijk geschreven door G.J. van Heuven Goedhart, destijds hoofdredacteur van het blad en goede bekende van Cassutto. Een fotokopie is bijgevoegd. Moeilijk leesbaar maar met een loupe gaat het nog wel.

Verder wijs ik op een brief dd 15 dec. 1936 van prof. Geyl aan prof. Gerretson (te lezen in deel 3 van de in 1980 gepubliceerde briefwisseling), waarin hij schrijft: “Het geval Cassutto is beroerd. Dat de man aftreedt, is verreweg de beste oplossing, maar het behoort duidelijk uitgesproken te worden dat hij geen plagiaat gepleegd heeft. Plagiaat is een goed definieerbaar begrip: het moet niet losweg gebruikt worden.” (als bijlage bijgevoegd)

Bovenstaande is grotendeels ontleend aan een op verzoek van Mevr. Cassutto-van Royen (Cassutto’s schoondochter) verricht nader onderzoek van de zaak verricht door de heer dr. F.G.M. Broeyer, die in dat onderzoek ook nog de Academische archieven heeft nagegaan. Hij constateert, dat hoewel voor antisemitisme geen aanwijzingen zijn gevonden, het opvallend was, dat alleen de drie andere Joodse leden van de senaat het voor Cassutto opnamen. Zie verder deze bijlage, waarin alles uitgebreider en helder uiteen is gezet..

Al met al meen ik dat er genoeg redenen zijn om prof. I.H. Cassutto in uw boek niet als plagiaris af te schilderen, maar een genuanceerder beeld over deze zaak te schetsen.
Bovendien: al is hij van plagiaat beschuldigd, hij is niet door de Wetenschappelijken Raad veroordeeld.

Isaac Cassutto verdient het niet in de annalen van de geschiedenis als plagiaris herinnerd te worden.
Ik vertrouw erop, dat u de nodige stappen (bijv. bij een eventuele volgende druk of in een andere relevante publicatie) zal nemen.
Ook ontvang graag een reactie op dit schrijven.

met vriendelijke groet, drs. Rob Cassuto mede namens mevr. mr. Hanneke Cassuto-van Royen.